Esir

Kıyı’da dergisinin 15. sayısında yer alan Emre Şimşek’e ait güzel bir şiiri.Sevdiceğine esir olanlara gelsin bu şiir.

Ey yere göğe sığmayan yüreğimi

Gamzelerine hapseden yâr

Rastlayınca yıllar sonra mağrur yüzüne

Nefret zemherisine emanet gözlerimi

Kavi bir bakışınla büyüledin

Ardı, beri, önü, yönü yok

Sana dair herşey ironik

yüreğim telaşlı

Yüreğim

Nallarından ataş saçan küheylanlar gibi

Bedenim

Lale devrine gark, yorgun bir imparatorluk

Aklım küskün, kızgın, tavırlı

Kovmam gerek yüreğimin saltanatından aklımla seni

Lakin

O kavi bakışınla esir ettiğin andan beri

Tüm benliğim biçare sende müebbet

Gel demek geliyor içimden

Tut ellerimi uçalım aşka

Yakalım kanatlarımızı aşkın ataşında

Yakalım demek geliyor içimden

İçelim doya doya aşkın şarabından

İçelim demek geliyor içimden

İçim içime kızgın

İçim içime bağırır

İçim içime susar

İçim içimde küskün

İçim içimle çarpışır senin için

Nerdesin

Gülüşüyle yüreğimi esir eden yâr

Eyy yere göğe sığmayan yüreğimi

Gamzelerine hapseden yâr

Rastlayınca yıllar sonra mağrur yüzüne

On saniyeliğine bir ömürlük bakıştık

Küfrüne pare pare açılan dudaklarım

Kalbimin aklıma isyanıyla kapandı

Bilmem

Bezm-i elestte mi mühürlediler seni küskün bahtıma

Lâkin

Fikri, zikri, hüznü, sevinci şehla

Sende başlayıp sende biten

Şehla bir ömür öyküsü düştü yazgıma

Gel demek geliyor içimden

İliştir kalbini yorgunluğuma

Yıkalım hasret zındanının duvarlarını

El ele kuralım mutluluk otağını

Kuralım demek geliyor içimden

Yıkalım yalnızlığın soğuk sarayını

Yıkalım demek geliyor içimden

İçim İçime üzülür

İçim İçime kan ağlar

İçim içime şirk koşar

İçim içimde yalnız

İçim içimle darılır senin için